Wat heeerlijk om te zien dat jullie zo enthousiast waren over mijn gezonde pizza (met een bodem van havermout) en daarop geitenkaas, pompoen en balsamico. Ikzelf vind het ook méér dan fijn dat zo’n ongezond gerecht heel makkelijk is om te toveren tot iets gezonds. Stefanie van Little Spoon heeft daar trouwens ook een handje van. Ze kookt de sterren van de hemel en maakt foto’s om je vingers bij af te likken. Dat laatste deed ik ooit eens letterlijk bij een food event waarbij Stefanie en ik elkaar leerden kennen. Ze had voor de gelegenheid heerlijke Spaanse gehaktballetjes gemaakt (ik maakte een healthy variant van een tony chocolonely cheesecake) en stiekem at ik er meer dan een.. Helaas zijn we elkaar daarna niet meer in real life tegen gekomen, maar ik volg haar met heel veel plezier op Little Spoon. Ik durf je te beloven dat haar recepten je zullen verrassen. En smaken natuurlijk :)
Om jullie kennis te laten maken met deze lieverd deel ik vandaag een blogpost van haar. Ook iets met pizza, want daar zijn jullie gek op niet? Dit keer met een nóg gezondere bodem, van aubergine.
Here it is!
Stefanie
Zin in pizza, maar ook in iets gezonds? Maak dan deze auberginepizza’s. Ik beloof je, ze zijn heerlijk. Ik probeerde een variant uit met salami en een vega pizza met mozzarella. De kleur van de aubergine deed mij direct weer denken aan een experimentele haarfase uit mijn leven. Benieuwd? Lees snel verder.
Inspiratieloos
Het komt niet vaak voor dat ik een blog wil schrijven, maar de inspiratie uitblijft. Dat een leuk onderwerp zich maar niet aandient. Ik het schrijven moet staken omdat er niets uit mijn vingers komt. Gelukkig maar. Tot vandaag. Ik werkte het recept voor deze snelle auberginepizza’s uit, voegde de foto’s alvast toe in het artikel, regelde alle randzaken. Toen was het tijd voor het echte werk. De blog schrijven. Een verhaal vertellen wat ik aan jullie kwijt wil. Mijn vingers zweefde boven het toetsenbord. Er gebeurde niets. Ik bedacht me wat ik nou echt van aubergine vond. Ik ben er dol op, maar wat vind ik er nou zo leuk, lekker, mooi en zo aan. Ha, het idee voor mijn blog was geboren.
Innige liefde
Denk nu niet dat je van alles ga vertellen over mijn innige liefde voor aubergine. Natuurlijk, dat kan. Ik kan zeggen dat ik de smaak geweldig vind. Want dat is zo. Dat ik vooral van aubergine houd, als hij gegrild en zacht van binnen is. Kan ook. Of dat de groente super smaakt met kaas. Gesmolten mozzarella zoals op deze pizza. Met feta of geitenkaas. Er is niets gelogen aan dit betoog. Maar nee, de smaak is voor nu even niet van belang. De kleur is prachtig en toen bedacht ik me dat ik daar toch wel graag iets over kwijt wil.
Experimenteren
Paars is op z’n zacht gezegd niet mijn lievelingskleur. Heel eerlijk? Ik vind paars vreselijk. Er zijn mensen die altijd paars kiezen. Als pionnetje bij een bordspel. Voor kleding, op de muur, voor op lippen. Ik heb dat dan bijvoorbeeld met roze. Toch bedacht ik me, bijna twintig jaar geleden eens, dat paars of eigenlijk aubergine wel een hele mooie was voor in mijn haar. Ik zat in de brugklas en was dol op experimenteren met bijzondere haarkleuren. Bij een winkeltje in Vlissingen kocht ik samen met vriendinnetje Eef een pot paarse haarverf. Gelukkig was deze weer uit te wassen. Deze wel. Samen maakte we mooie paarse plukken in ons haar. Het stond echt geweldig. Vonden we toen dan. Zeker in combinatie met een tuinbroek. We maakten er in ieder geval behoorlijk de blits mee. Vonden wij ook weer.
Kop onder de kraan
Omdat ik het echt fantastisch vond, leek het mee een goed idee om bij de drogisterij een paarse spoeling te scoren. Het werd violet. Ik ging zelf in de weer met de bijgeleverde handschoentjes. Maakte mooie plukken, morste her en der wat klodders verf, waaronder op mijn gezicht. Nadat ik mijn haar had uitgespoeld en het eindresultaat bewonderde, kwam ik er toch wel achter dat het me niet echt super goed stond. Kop weer onder de kraan en wassen maar. Het violet bleef violet. Ik checkte de verpakking en kwam er achter dat ik geen spoeling had gebruikt, maar permanente haarverf. Ik moet je bekennen dat ik niet meer precies weet hoe ik dit uiteindelijk heb opgelost. Waarschijnlijk heb ik het verdrongen. Ik gok dat het wat nodige tranen gekost heeft. Uit zelfbescherming verft alleen de kapper nu nog maar mijn haar en ben ik gestopt met experimenteren.
Snel en gezond
Deze auberginepizza’s zijn snel gemaakt en een stuk gezonder dan pizza’s met een deegbodem. Die zijn natuurlijk ook lekker, maar niet geschikt voor elke dag. Ik probeerde een variant uit met salami en een auberginepizza met enkel mozzarella. Beide zijn echt heerlijk. Ik at ze voor het eerst, maar dit is zeker niet de laatste keer.
Dit heb je nodig
- 2 aubergines, in plakken van 1 cm dik
- 500 gram tomaten, in kleine stukjes
- 1 teentje knoflook, fijngehakt
- Basilicum
- 1 bolletje mozzarella
- Olijfolie
- Peper en zout
- Optioneel: 100 gram salami, in kleine stukjes
Zo maak je het
Verwarm de oven voor op 180 graden.
Verhit olijfolie in een koekenpan en bak hierin te tomaatjes. Voeg na 5 minuten knoflook en een beetje peper en zout toe.
Laat nog eens 5 minuten pruttelen.
Terwijl de tomatensaus op staat, besprenkel je de plakken aubergine met olijfolie en grilt ze in een gloeiend hete grillpan aan beide kanten. Tot je van die mooie grillstreepjes hebt.
Leg de plakken aubergine op een met bakpapier beklede bakplaat en beleg ze met tomaat, stukjes mozzarella en wat basilicum. Als je ook salami gebruikt, voeg je deze nu ook toe.
Zet 12 tot 15 minuten in de oven.
TIP! Eet deze auberginepizza’s met bruine rijst en een knapperige groene salade
Psst.. Meer weten over Stafanie? Neem een kijkje op www.littlespoon.nl of op haar social media kanalen (Little Spoon)
Oh dit klinkt fijn zeg. En de foto’s, prachtig. Leuk dat je dit deelt, van een andere blogger. En dat jullie elkaar hebben ontmoet!
Ik ga dit recept onthouden.
Liefs
Bedankt Sanne! Ik vind het super leuk om andere bloggers die ik volg te introduceren hier. Hoe meer eten, hoe meer vreugd toch :D Liefs en een fijne dag